"Luister naar je hart" of "Listen to your heart" zoals je het vaak hoort...
Wat betekent dat nou eigenlijk?
Vaak hoor ik mensen die denken dat dat betekent dat je naar je emoties moet luisteren. Emoties worden dan de heilige graal (zoals eerst het verstand dat was) en worden geloofd, uitgeleefd en vanuit die emotie wordt er gecommuniceerd.
Niet zo heel handig vind ik.
Hoe meer ik over het zenuwstelsel en de Polyvagaal Theorie leer, hoe meer ik emoties zie als een signaalfunctie.
Ze geven iets aan over de staat waar ik me in bevind
.Emoties als dankbaarheid, vrede, tevredenheid, pure vreugde, diepe rust en verbinding kan ik namelijk alleen maar voelen als ik me veilig voel.
Ze zijn een fijne bijkomstigheid van een veilige staat.
Emoties als verdriet, boosheid, woede, angst zijn wat complexer.
Vaak denken mensen dat je die alleen in een onveilige staat ervaart.
Dat is niet waar.
Je kun je ook veilig voelen en toch verdriet, pijn, rouw, angst of boosheid ervaren.
Het verschil is dat als je je veilig voelt, je nog je hele hersencapaciteit tot je beschikking hebt, waardoor je nog handige keuzes kunt maken.
Als je je onveilig voelt en je zou gaan reageren op die emoties, lukt dat niet meer.
Dan ben je alleen in actie met als doel verdediging, geen verbinding.
De eerste vraag die ik mezelf stel bij een emotie waar ik denk iets mee te moeten, is (en ja, ik zet daar dus echt mijn brein voor aan het werk):
Wat is er aan de hand? Voel ik me onveilig? Was er een trigger?
Voordat ik gehoor geef aan zo'n emotie door communicatie of actie, reguleer ik mezelf richting veiligheid.
Soms zijn zulke emoties namelijk vaak gewoon het gevolg van een ontregelde staat.
Dan heeft het uitleven (of bijv. schreeuwen) ook geen enkel nut en verdiept het alleen je onveilige staat. Zelfs als je even opluchtig voelt erna, is dat meestal omdat je naar een andere onveilige staat gezakt bent die minder oncomfortabel voelt dan degene waar je in zat.
Als het een emotie is met een andere signaalfunctie, bijv. dat ik ergens grenzen aan te geven heb of naar iets verlang, blijft die emotie aanwezig, ook als ik me veilig voel.
Het voordeel daarvan is dat je dan je volledige hersencapaciteit weer tot je beschikking hebt en je betere en méer oplossingen kunt bedenken.
Je bent ingesteld op verbinding (i.p.v. verdediging) oftewel 'hart' zoals het in de uitspraak 'Luister naar je hart" gebruikt wordt.
Hart wordt dan dus gebruikt om de verbindende staten van veiligheid te omschrijven. Het woord 'liefde' kun je er ook voor gebruiken.
Al is 'liefde' in onze maatschappij een tricky woord omdat er zoveel verschillende dingen mee bedoeld worden.
Dus als jij met "Luister naar je hart" bedoelde "Handel naar je emoties", doe dat dan alsjeblieft niet.
Gebruik ze vooral als signaalfunctie.
Want pas als jij je echt veilig voelt, kun je communiceren op een manier die meer verbinding brengt.
Anders reageer je vanuit (een vaak niet bewuste) angst.
Â
Ook kun je alleen met je ziel communiceren in een staat van veiligheid.
Dus voor iedereen die dat graag wil: De route loopt via een veilige staat van zijn.
En zoals je wellicht al weet, geef ik allerlei mooie trainingen waarin je leert het verschil tussen veiligheid en onveiligheid te ervaren.
Je leert daarin wanneer je wel wilt handelen en wanneer je juist beter eerst iets anders kunt doen voordat je je mond open doet of tot actie over gaat. Online trainingen vind je hier: https://www.mariellespronck.nl/online-training Live trainingen hier: https://www.mariellespronck.nl/agenda
